Thursday, February 28, 2013
Recipe: Spanish Masala!
Recipe : 'സ്പാനിഷ്‌ മസാല'
______________________________
ആവശ്യമായ സാധനങ്ങള്‍:
ദിലീപ് - 1
ആഹാര പ്രിയനായ നിര്‍മാതാവ്- 150 കിലോ
നളദമയന്തി - കാല്‍ ഭാഗം
പ്രഭുദേവയുടെ ഏതോ തമിഴ് സിനിമ - അര കഷണം.
കുഞ്ചാക്കോ ബോബന്‍- 1
വിദേശ വനിത -1
അമ്മനടിമാര്‍- 2 എണ്ണം
കോമഡി നടന്മാര്‍- വില കുറഞ്ഞ ഒരെണ്ണം.
ബിജു മേനോന്‍ - ആവശ്യത്തിന്
ഉണ്ടാക്കുന്ന വിധം:
ചൂടാക്കിയ പാത്രത്തിലേക്ക് ദിലീപിനെ ഇടുക. വെന്തു വരുമ്പോള്‍ നളദമയന്തി ചേര്‍ത്ത് ഇളക്കുക. ഒരു അമ്മനടിയെയും വിദേശ വനിതയെയും അല്പം ബിജു മേനോന്‍, കോമഡി നടന്‍ എന്നിവരെയും ചേര്‍ക്കുക. പാകമായി വരുമ്പോള്‍ മുന്‍പ് ആരോ തയാറാക്കി വെച്ചിരുന്ന തമിഴ് സിനിമ ചേര്‍ത്ത് നല്ലതുപോലെ ഇളക്കുക.കൂട്ടത്തില്‍ കുഞ്ചാക്കോ ബോബനെയും ബാക്കി വന്ന അമ്മ നടിയും ചേര്‍ക്കാം.അവശ്യം പോലെ ബിജു മേനോന്‍ ചേര്‍ക്കാന്‍ മറക്കരുത്. രണ്ടും കയ്യില്‍ നിന്ന് പോയി കഴിയുമ്പോള്‍ സ്പൂണ്‍ ഇട്ടു ഒന്ന് ട്വിസ്റ്റ്‌ ചെയ്യുക.അവശ്യം കഴിഞ്ഞ കുഞ്ചാക്കോ ബോബനെ എടുത്തു കളയുക.
വേറെ പാത്രത്തിലേക്ക് മാറ്റിയ ശേഷം നിവിന്‍ പൊളി അര്‍ച്ചന കവി എന്നിവ ചേര്‍ത്ത് അലങ്കരിക്കാം.
ചൂട് സ്പാനിഷ്‌ മസാല റെഡി. ഇനി എടുത്തു പുറത്തേക്കു കമഴ്ത്തികൊളു.
PS : DVD കണ്ടതാണ്. ഇത് ഞാന്‍ ഇങ്ങനെയെങ്കിലും ഉപയോഗിച്ചില്ലെങ്കില്‍ എന്റെ രണ്ടര മണിക്കൂര്‍ :(
Friday, February 15, 2013
Kadal: Review
A R Rahman. No question on his genius but an interesting and widely accepted fact is that his tracks needs to grow on you. Couple of years back, I needed at least 3-5 listenings of a Rahman song to appreciate it and once after that it becomes an all-time favorite. Later I got so used to the concept and now when I hear a Rahman track for the first time, I cheat my mind pretending that its my 5th listening and then the song becomes an Instant classic. This applies to a Maniratnam film as well. Saw 'Kadal' today pretending that its my 5th watch and I loved it. Though we can't say its the best of Ratnam. Gautham Karthik who plays the protagonist, No words kiddo! You nailed it. With his 'will smith' charm, he makes us totally forget that its his first ever screen appearance. Saw Arjun with the same excitement I had when I saw him in 'Gentleman' , 20 years back! Aravind Swamy was perfect for the role. Tulasi Nair did a good job. Personally am not really happy about the climax as I felt the screenplay and the dialogues gradually losing its integrity towards the end. Technically the movie is above the current tamil film standards though Rajeev Menon failed to impress me much with the cinematography. Frame stuttering was irritating especially in the Sea Sequences. I remember him saying he had used an array of various camcorders to shoot 'Kadal' from a Super 35 to a Canon 5D Mark II. But I guess poor integration of shots made it too obvious. Amazing soundtrack by A R Rahman and a wonderful choreography. Watch 'Kadal' only if you are religiously following Maniratnam.
Masters of the Universe - A.k.A Filmmakers
ചലച്ചിത്രകാരന്മാരെ വിവിധ രീതിയില്‍ തരാം തിരിക്കാം. അവര്‍ എങ്ങനെ ചിന്തിക്കുന്നു എന്ന മാനദണ്ഡം ഉപയോഗിച്ചാല്‍ നാല് തരം.
1. മലയാളസിനിമകളില്‍ കൂടി മലയാളസിനിമകളെ മാത്രം കാണുന്നവര്‍.
2. മലയാളസിനിമകളില്‍ കൂടി ലോകസിനിമയെ കാണുന്നവര്‍.
3. ലോകസിനിമകളില്‍ കൂടി മലയാളസിനിമകളെ കാണുന്നവര്‍.
4. ഭാഷക്കോ ദേശത്തിനോ അതീതമായി ചിന്തിക്കുന്നവര്‍.
ഒന്നാം തരത്തില്‍ പെട്ട വര്‍ഗം മണ്‍മറഞ്ഞു പൊയ്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. എണ്പതുകളുടെ തുടക്കത്തില്‍ സിനിമയില്‍ വന്നു ഇപ്പോഴും അവശേഷിക്കുന്ന ചില സൂപ്പര്‍-താര സംവിധായകര്‍ ഈ വിഭാഗത്തില്‍ പെടും. രണ്ടാം തരത്തില്‍ പെട്ടവര്‍ തൊണ്ണൂറുകളുടെ അവസാനത്തോടെ സിനിമയില്‍ സജീവമായവരാണ്. ലോകസിനിമകളെ പറ്റി സംസാരിക്കുകയും, ഇപ്പോള്‍ മലയാളസിനിമ ഭരിക്കുന്നത്‌ ഇവരാണെന്നും ഉള്ള വിശ്വാസത്തില്‍ കുളത്തിലെ തവളകളായി ചില സൂപ്പര്‍താരങ്ങള്‍ക്കൊപ്പവും ഇവര്‍ സസുഖം വാഴുന്നു. മൂന്നാം തരത്തില്‍ പെട്ടവര്‍ ഇപ്പോള്‍ സിനിമ യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഭരിക്കുന്നു. ലോകസിനിമകളെ പറ്റിയുള്ള പരിജ്ഞാനം മലയാളത്തില്‍ എങ്ങനെ ഉപയോഗിക്കണം എന്ന് അറിയാതെ കുഴയുന്ന ചെറുപ്പക്കാരുടെ ഒരു നിര. നാലാം തരത്തില്‍ പെട്ട ഒരു വിഭാഗം നിലവില്‍ മലയാളത്തില്‍ ഇല്ല. എന്നെങ്കിലും ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ അത് പദ്മരാജന്‍ മാത്രമാണ്.
1. മലയാളസിനിമകളില്‍ കൂടി മലയാളസിനിമകളെ മാത്രം കാണുന്നവര്‍.
2. മലയാളസിനിമകളില്‍ കൂടി ലോകസിനിമയെ കാണുന്നവര്‍.
3. ലോകസിനിമകളില്‍ കൂടി മലയാളസിനിമകളെ കാണുന്നവര്‍.
4. ഭാഷക്കോ ദേശത്തിനോ അതീതമായി ചിന്തിക്കുന്നവര്‍.
ഒന്നാം തരത്തില്‍ പെട്ട വര്‍ഗം മണ്‍മറഞ്ഞു പൊയ്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. എണ്പതുകളുടെ തുടക്കത്തില്‍ സിനിമയില്‍ വന്നു ഇപ്പോഴും അവശേഷിക്കുന്ന ചില സൂപ്പര്‍-താര സംവിധായകര്‍ ഈ വിഭാഗത്തില്‍ പെടും. രണ്ടാം തരത്തില്‍ പെട്ടവര്‍ തൊണ്ണൂറുകളുടെ അവസാനത്തോടെ സിനിമയില്‍ സജീവമായവരാണ്. ലോകസിനിമകളെ പറ്റി സംസാരിക്കുകയും, ഇപ്പോള്‍ മലയാളസിനിമ ഭരിക്കുന്നത്‌ ഇവരാണെന്നും ഉള്ള വിശ്വാസത്തില്‍ കുളത്തിലെ തവളകളായി ചില സൂപ്പര്‍താരങ്ങള്‍ക്കൊപ്പവും ഇവര്‍ സസുഖം വാഴുന്നു. മൂന്നാം തരത്തില്‍ പെട്ടവര്‍ ഇപ്പോള്‍ സിനിമ യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഭരിക്കുന്നു. ലോകസിനിമകളെ പറ്റിയുള്ള പരിജ്ഞാനം മലയാളത്തില്‍ എങ്ങനെ ഉപയോഗിക്കണം എന്ന് അറിയാതെ കുഴയുന്ന ചെറുപ്പക്കാരുടെ ഒരു നിര. നാലാം തരത്തില്‍ പെട്ട ഒരു വിഭാഗം നിലവില്‍ മലയാളത്തില്‍ ഇല്ല. എന്നെങ്കിലും ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ അത് പദ്മരാജന്‍ മാത്രമാണ്.
Friday, February 1, 2013
A Statistical Analysis
ഞാന്‍ അങ്ങനെ പുതിയ സിനിമകള്‍ തിയേറ്ററില്‍ പോയി കാണുന്ന ആളല്ല. അതുകൊണ്ട് തന്നെ മോശമായ ഭാഷ ഉപയോഗിച്ച് ഞാന്‍ ഒരു ചിത്രത്തെയും വ്യക്തിയും വിമര്‍ശിച്ചിട്ടില്ല. ഇഷ്ടപെടുന്ന ചിത്രങ്ങളെ കുറിച്ച് എഴുതാറുണ്ട്. അതും വളരെ വ്യക്തമായി എന്ത് കൊണ്ട് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു എന്ന് വിവരിച്ചുകൊണ്ടാണ് ചെയ്യാറുള്ളത്. ഞാന്‍ എഴുതുന്നത്‌ ഞാന്‍ ഒരു മഹാ സംഭവമാണെന്ന് അറിയിക്കാനാല്ല. രണ്ടു കാര്യങ്ങള്‍. ഒന്ന്, എനിക്ക് എഴുതാന്‍ ഇഷ്ടമാണ്. പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു സിനിമയെ പറ്റി പഠിച്ചു സാങ്കേതികമായി പറയുന്നത്. രണ്ട്, എന്റെ കാഴ്ചപാടുകള്‍ പങ്കിടുന്ന വ്യക്തികള്‍ ധാരാളമായി എന്റെ സുഹൃത് വലയത്തില്‍ ഉണ്ട്. അവരതു വായിക്കാന്‍ താല്പര്യപെട്ടിട്ടുമുണ്ട്. എന്തായാലും ഇത്രയും പറഞ്ഞത് ഒരു വ്യക്തി എന്നോട് പക തീര്‍ക്കുന്നത് പോലെ കുറെ കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്തുകൂട്ടുന്നത് കണ്ടിട്ടാണ്.അവര്‍ ഒരു വിഡ്ഢിയാണ് എന്ന് തെളിയിക്കുന്ന തരത്തിലാണ് കാര്യങ്ങളുടെ പോക്ക്.
NB : എനിക്ക് കൂടുതല്‍ സ്ത്രീസുഹൃതുക്കള്‍ ആണ്. ആനുപാതികമായി നോക്കിയാല്‍ അപ്പോള്‍ കൂടുതല്‍ വിഡ്ഢികളും അതില്‍ ആവുമല്ലോ. അതിലൊരാള്‍. :
Annayum Rasoolum: Romeo & Juliet
Take a linear romance and place it on a very tense premise,thats what Rajiv Ravi does in Annayum Rasoolum. A style, which on many instances reminds us of Anurag Kashyap's Gulaal. But the resemblance ends there. Annayum Rasoolum is heavily structured and grown on the template of Romeo & Juliet. From the title, it follows the pattern with minor and major occasional drifting. But more than adhering to the Shakespearean classic, Rajiv Ravi seems to be inspired from the 1996 Luhrmann version starring Leo Di Caprio. And its clearly not bad inspiration. He pulled it off extremely well and far beyond the expectations I had. ( When Rasool sees Anna lighting candles during the church festival reminds us of the scene where Leo sees Claire through a fish tank during the party. Kunjumon and Claire's mad cousin. Death of a friend and sabbatical at distance. And especially the climax scene) Loved the way Fahad portrayed Rasool. Andrea did a decent job with limited spoken words. The guys who played Abu and Colin did outstanding work being realistic and raw on screen. Sunny Wayne (for sure has great potential) on the other hand, seemed a little misplaced. I didn't get the whole point of him being the narrator. I would've preferred if Hyder was doing the narration. And the voiceover,at times, seemed silly and lacking proper content. Excellent cinematography. Though the scope of the movie was huge, I wasn't impressed with the sound design. Most of the dialogues weren't audible with too much of ambient interference. I didn't have a problem with the lengthy running time, but would've avoided/trimmed down a couple of scenes. An enjoyable experience. A great start for 2013
Subscribe to:
Posts (Atom)