Convention.

ഇതെഴുതാൻ എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചത് ഒരു പിഞ്ചുകുഞ്ഞാണ്. കുറച്ചുകൂടി തെളിച്ചു പറഞ്ഞാൽ, കഴിഞ്ഞ ദിവസം പരിചയം പുതുക്കിയ ഒരു ചങ്ങാതി സ്വന്തം കുഞ്ഞിനെ " ഇതെന്റെ മോൻ, ദൃഷ്‌ധദ്യുംഷ് ! " എന്ന് പരിചയപെടുത്തിയപ്പോൾ ആ കുഞ്ഞിന്റെ മുഖത്ത് കണ്ട ദയനീയഭാവമാണ്. ഒരു പേരിലെന്തിരിക്കുന്നു എന്ന് പണ്ടൊരു മഹാൻ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. ഒരു കാര്യവുമില്ല! ഇപ്പൊ എല്ലാം പേരിലാണ് എന്ന മട്ടിലാണ് ഈ മത്സരം. പ്രപഞ്ചത്തിൽ മറ്റാർക്കും ഇല്ലാത്ത പേര് എന്റെ കൊച്ചിനിടണം ,അതുകണ്ട് നാട്ടുകാർ എന്റെ നാമീകരണപ്രാവീണത്തെ വാനോളം പുകഴ്ത്തണം.

പണ്ട് ഒരു കുഞ്ഞിനെ പരിചയപ്പെടുന്ന രംഗം ,
തന്ത -"ഇതെന്റെ മോൻ രഘു"
നമ്മൾ - "മോനെ രഘൂ"

ഇങ്ങനെയായിരുന്നെങ്കിൽ, ഇപ്പോളിതിങ്ങനെ മാറിയിരിക്കുന്നു.
തന്ത - "ഇതെന്റെ മോൻ അബ്ഗ്യുക്ത്ത്"
നമ്മൾ - "മോനെ ചക്കരെ"

കുഞ്ഞിനു ഒരു പത്തു വയസാവുന്നത് വരെ ഈ വക പേരുകളൊക്കെ കുടുംബ-സൌഹൃദ കൂട്ടത്തിൽ മഹാകാര്യങ്ങൾ ആണ്. സ്വന്തം പേര് കുഞ്ഞു തന്നെ പറഞ്ഞു പരിചയപെടുത്തെണ്ടി വരുന്നിടം മുതൽ തുടങ്ങി അവന്റെ കഷ്ടകാലം. ഈ കാലത്തിനിടക്ക് ഒരു തവണ പോലും "ഹോ, അവന്റെ പേര് ഒരു സംഭവം തന്നെ" എന്ന വാചകം ഞാൻ കേട്ടിട്ടില്ല. വ്യക്തി ആണ് പ്രധാനം. ഭാവിയിൽ ദ്ര്യ്ഷദ്രുംബക്സ്വ്ത് ഒരു പോലീസ് സ്റേഷനിൽ കയറേണ്ടി വരുന്ന സ്ഥിതി സങ്കല്പ്പിക്കുക. ഒരു കാര്യവുമില്ലെങ്കിലും രണ്ടിടി കൂടുതൽ കിട്ട്ടാൻ ഈ പേര് ഉപകരിക്കും! കൂടുതൽ ഒന്നും പറയാനില്ല- പേരിലല്ല കാര്യം. കുഞ്ഞുങ്ങളെ നന്നായി വളർത്തുക, അവർക്ക് സ്വന്തമായി ഒരു വ്യക്തിത്വം ഉണ്ടെന്നു തിരിച്ചറിയുക. പേരൊക്കെ അവർ പ്രശസ്തമാക്കികൊളും. 'മമൂട്ട്ടി' എന്നൊരു പേരു വരെ ലോകത്തിന്റെ അങ്ങേ മൂലയിൽ എത്തിയിരിക്കുന്നു, പിന്നെയാ! അപ്പൊ കുട്ടികളെ വെറുതെ വിടുക. വേണമെങ്കിൽ രാജപ്പൻ, എന്നോ സുമേഷ് എന്നോ ഉള്ള സ്വന്തം പേരുകൾ മാറ്റി രാജ്വപ്പ്സ്വ, സുംത്വഷവത് എന്നിങ്ങനെ ഉള്ള ഗംഭീരനാമങ്ങൾ ഇടുക. കുഞ്ഞുങ്ങൾ ന്യൂട്രൽ ആയി ജീവിക്കട്ടെ!

.